Zamilczana pandemia: Wzrost autyzmu o 787%! Nowe badanie wskazuje jego związek z paracetamolem! Lawina pozwów ruszyła. Co ze szczepieniami?
Odnotowano 787% wykładniczy wzrost zarejestrowanej częstości występowania diagnoz autyzmu w latach 1998-2018! Dlaczego media milczą?
Poniższy artykuł nie jest poradą prawną ani medyczną. Skontaktuj się z profesjonalistami, jeśli uważasz to za konieczne, ponieważ chodzi o życie i zdrowie twoje i bliskich. Moim celem jest nagłośnienie problemu, bazując na wiarygodnych źródłach. W odróżnieniu od większości mainstreamowych, wszystkie odnośniki do badań i tekstów źródłowych znajdziesz w pogrubionym tekście wewnątrz każdego z moich artykułów.
Jak czytamy na stronie Centers for Disease Control and Prevention (CDC) około 1 na 44 dzieci w dzisiejszych czasach cieprpi na autyzm.
Zatrzymajmy się tu na chwilę, bo to musi wybrzmieć potężnym echem: jedno na 44 dzieci w naszym społeczeństwie ma zdiagnozowany autyzm! I mówią to oficjalne dane CDC.
Ostatnie badania pokazują, że stosowanie tak powszechnie i nagminnie przypisywanego przez lekarzy pierwszego kontaktu oraz legalnie dostępnego bez recepty paracetamolu przez matkę może zwiększać ryzyko ADHD i autyzmu u dzieci.
Nie bez kozery skrót GP (General Practitioner), oznaczający w Wieliej Brytanii lekarza pierwszego kontaktu, przez wielu już tłumaczony jest na General Paracetamologist, czyli Główny Paracetamolog.
CDC szacuje, że około 1 na 44 8-latków w Stanach Zjednoczonych zostało zidentyfikowanych z ASD, czyli Autism Spectrum Disorder.
Szacunki z sieci ADDM oparte są na danych zebranych z rejestrów dotyczących zdrowia i edukacji specjalnej dzieci mieszkających w 11 społecznościach w Stanach Zjednoczonych w 2018 r.
Sytuacja w Stanach
Oto kilka innych kluczowych wniosków z badania na temat dzieci w wieku 8 lat:
Odsetek dzieci zidentyfikowanych z ASD różnił się znacznie w 11 społecznościach w tym raporcie, od 1,7% lub 1 na 60 dzieci w Missouri do 3,9% lub 1 na 26 dzieci w Kalifornii.
Chłopcy byli 4 razy częściej identyfikowani z ASD niż dziewczynki.
ASD występuje we wszystkich grupach rasowych, etnicznych i społeczno-ekonomicznych.
Nie było ogólnej różnicy w liczbie 8-letnich dzieci rasy czarnej, białej, latynoskiej i mieszkańców wysp Azji/Pacyfiku z rozpoznaniem ASD.
Jednak w kilku miejscach liczba latynoskich dzieci zidentyfikowanych z ASD była niższa w porównaniu z białymi lub czarnymi dziećmi.
Wśród dzieci z rozpoznaniem ASD, które miały dostępne wyniki IQ, około jedna trzecia (35,2%) miała również niepełnosprawność intelektualną.
Wyniki nowych badań pokazują, że wskaźniki autyzmu wzrosły i pokazują różnice w mniejszościach etnicznych oraz powiązania z dyskryminacją społeczną.
Sytuacja w Anglii
Według badania „Związek rasy/pochodzenia etnicznego i niekorzystnej sytuacji społecznej z występowaniem autyzmu u 7 milionów dzieci w wieku szkolnym w Anglii” ponad 7 milionów dzieci przeprowadzonego przez naukowców z Newcastle University we współpracy z Wydziałem Uniwersytetu Cambridge, około jedno na 57 (1,76%) dzieci w Wielkiej Brytanii ma spektrum autystyczne, znacznie wyższe niż wcześniej zgłoszono.
Uczniowie rasy czarnej i chińskiej byli odpowiednio o 26% i 38% bardziej narażeni na autyzm, a dzieci z autyzmem znacznie częściej doświadczały znacznej niekorzystnej sytuacji społecznej.
Wyniki zostały opublikowane również w JAMA Pediatrics.
Profesor Fiona Matthews z Newcastle University, która jest autorką artykułu, powiedziała: „To badanie podkreśla potrzebę zwrócenia większej uwagi na nierozpoznane i różne potrzeby dzieci autystycznych z upośledzonych i zróżnicowanych środowisk”.
Zespół wykorzystał dane ze School Census z National Pupil Database, zebrane przez Departament Edukacji od osób w wieku 2-21 lat w szkołach finansowanych przez państwo w Anglii.
Spośród ponad 7 milionów badanych uczniów 119 821 uczniów miało diagnozę autyzmu w swoim zapisie w angielskim państwowym systemie edukacyjnym, z czego 21 660 miało również trudności w nauce (18,1%).
Chłopcy wykazywali częstość występowania autyzmu wynoszącą 2,8%, a dziewczęta 0,65%, przy stosunku chłopców do dziewcząt wynoszącym 4,3:1.
Częstość występowania była najwyższa wśród uczniów rasy czarnej (2,1%), a najniższa wśród Romów/Irlandzkich podróżników (0,85%), przy czym te szacunki były pierwszymi opublikowanymi dla tych populacji.
Odkrycia ujawniają znaczne różnice w częstości występowania autyzmu, zarejestrowanych w formalnych systemach szkolnych, w różnych grupach etnicznych i lokalizacjach geograficznych.
Główny badacz badania, dr Andres Roman-Urrestarazu z Autism Research Center (ARC) i Cambridge Public Health na Uniwersytecie w Cambridge, powiedział: „Widzimy teraz, że autyzm występuje znacznie częściej niż wcześniej sądzono.
Znaleźliśmy również znaczące różnice w diagnozie autyzmu w różnych mniejszościach etnicznych, chociaż powód, dla którego tak powinno być, nie jest jasny i uzasadnia dalsze badania”.
Prawdziwa pandemia?
Według badania zatytułowanego „Trendy czasowe w diagnozowaniu autyzmu na przestrzeni 20 lat: badanie kohortowe w populacji brytyjskiej”, które zostało opublikowane w 2021 roku, wzrost diagnozowania dzieci na spektrum autyzmu wzrosło o 787%.
Badanie populacyjne odbyło się z wykorzystaniem bazy danych podstawowej opieki zdrowotnej Clinical Practice Research Datalink (CPRD), która zawiera pacjentów zarejestrowanych w gabinetach lekarskich, które wnoszą dane do CPRD w latach 1998–2018 (N =6786212 w 1998 r. do N =9594598 w 2018 r.).
Werdług tych danych aż 65 665 pacjentów miało diagnozę autyzmu zarejestrowaną jedynie w 2018 roku. Wzrost jest lawinowy.
Niniejsze badanie miało na celu ustalenie trendu czasowego w diagnozowaniu nowych (incydentów) autyzmu w Wielkiej Brytanii na przestrzeni dwudziestu lat (1998–2018).
Brytyjska Narodowa Służba Zdrowia (NHS) to finansowana ze środków publicznych służba zdrowia, bezpłatna w miejscu korzystania.
Lekarze ogólni (GP) są „strażnikami” NHS, kierując pacjentów do opieki specjalistycznej.
Ponad 98% populacji jest zarejestrowanych w jednej z 7300 praktyk lekarzy pierwszego kontaktu, z których wszystkie rutynowo kodują dane diagnostyczne w Clinical Practice Research Datalink (CPRD, dawniej GPRD).
W badaniu rozszerzono poprzednie badanie GPRD Taylor i in., z 2013r., o obliczenie częstości występowania w znacznie dłuższych ramach czasowych, o badanie nowych diagnoz autyzmu według wielu stadiów rozwojowych, płci i podtypów diagnostycznych.
Niniejsze badanie „Trendy czasowe w diagnozowaniu autyzmu na przestrzeni 20 lat: badanie kohortowe w populacji brytyjskiej” ,jest, według wiedzy naukowców, pierwszym, które określa trendy diagnozowania na różnych etapach rozwoju, które są szczególnie interesujące ze względów politycznych, społecznych i medycznych.
Wzrost diagnozy autyzmu o 787%
Ogólny trend czasowy nowych przypadków diagnozy autyzmu w poszczególnych latach przedstawiono na rysunku 1. Rysunek przedstawia trend wzrostu częstości występowania nowych diagnoz, jako procentowy wzrost od 100% modelowanego w roku odniesienia w 1998 r.
Rysunek wyraźnie ilustruje ogólny 787% wzrost odnotowanej częstości występowania diagnozy autyzmu w ciągu 20 lat. Model wykładniczy (wynik przekształcony logarytmicznie) był bardzo dobrze dopasowany do danych; R2 = 0,98, współczynnik wykładniczy = 1,07, 95% CI [1,06, 1,08], p < ,001.
Co to jest paracetamol?
Paracetamol, znany również w Stanach Zjednoczonych jako Acetaminophe, czy nawet szerzej jako Tylenol jest jednym z najczęstszych leków przeciwbólowych dostępnych bez recepty w krajach rozwiniętych.
Lek pomaga złagodzić ból poprzez zmniejszenie produkcji prostaglandyn w organizmie, które są podobnymi do hormonów substancjami chemicznymi, które odgrywają rolę w odczuwaniu bólu.
Pomaga to złagodzić łagodne i umiarkowane bóle mięśni, bóle miesiączkowe, ból gardła, bóle pleców, bóle głowy i inne.
Naukowcy nie są pewni, jak działa lek, ale różne badania pokazują, że wydaje się, że blokuje jeden z enzymów, które przekazują sygnały bólu do receptorów bólu.
To ten sam mechanizm działania dla ibuprofenu i aspiryny.
Jednak inne badania pokazują, że lek działa na układ endokannabinoidowy, grupę receptorów kannabinoidowych w mózgu oraz w ośrodkowym i obwodowym układzie nerwowym.
System endokannabinoidowy został powiązany z różnymi funkcjami poznawczymi, takimi jak ból, stany zapalne, apetyt, metabolizm energetyczny i inne.
Najczęściej podawany dzieciom - Calpol
Ważne by zaznaczyć, że jednym z najczęściej podawanych dzieciom leków przeciwbólowych jest Calpol.
„CALPOL® dla niemowląt zapewnia ukojenie bólu i gorączki Twoim dzieciom wtedy, gdy tego najbardziej potrzebują”.
W składzie znajduje się właśnie paracetamol, jak możemy zobaczyć na ulotce producenta.
Warto dodać, że wiele z dostępnych bez recepty leków na rynku jest na bazie paracetamolu.
Paracetamol a płód
Naukowcy w badaniu „Ekspozycja na paracetamol w macicy może zwiększać ryzyko wystąpienia u dziecka zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi i zaburzeń ze spektrum autyzmu” powiązali zażywanie leku podczas ciąży z występowaniem autyzmu i ADHD.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) charakteryzuje się nadpobudliwością i impulsywnym zachowaniem.
Zaburzenie ze spektrum autyzmu (ASD) to złożone zaburzenie rozwojowe, które wpływa na zachowanie, interakcje z innymi i naukę.
Naukowcy przeanalizowali dane z Boston Birth Cohort, długoterminowego badania czynników wpływających na ciążę i rozwój dziecka.
Zebrali krew pępowinową z 996 urodzeń i zmierzyli ilość paracetamolu i dwóch jego produktów ubocznych w każdej próbce.
Do czasu, gdy dzieci miały średnio 8,9 lat, u 25,8% zdiagnozowano tylko ADHD, 6,6% tylko ASD i 4,2% ADHD i ASD.
Naukowcy podzielili ilość paracetamolu i jego produktów ubocznych w próbkach na trzecie, od najniższej do najwyższej.
W porównaniu z najniższą jedną trzecią, środkowa trzecia część ekspozycji była związana z około 2,26 razy większym ryzykiem ADHD.
Najwyższa jedna trzecia ekspozycji była związana z 2,86-krotnością ryzyka.
Podobnie ryzyko ASD było wyższe u osób w środkowej trzeciej części (2,14 razy) i najwyższej trzeciej (3,62 razy).
Autorzy wnioskują, że ich wyniki potwierdzają wcześniejsze badania łączące ekspozycję na paracetamol w macicy z ADHD i ASD oraz podkreślają potrzebę dodatkowych badań.
Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków zaleca staranne rozważenie przed zastosowaniem jakichkolwiek leków przeciwbólowych podczas ciąży.
Jak stosowanie paracetamolu zwiększa ryzyko autyzmu i ADHD?
Zdaniem naukowców kilka mechanizmów może wyjaśniać, w jaki sposób stosowanie paracetamolu podczas ciąży może zwiększać ryzyko autyzmu lub ADHD:
Zapalenie mózgu
Jedną z możliwości jest to, że lek może nasilać stan zapalny w mózgu, który został powiązany z tymi stanami.
Badania wykazały, że kobiety w ciąży, które przyjmowały paracetamol, miały wyższy poziom cytokiny interleukiny-6 (IL-6), markera stanu zapalnego, we krwi pępowinowej swoich dzieci.
Wpływ na hipokamp
Inną możliwością jest to, że paracetamol może zwiększać ryzyko wystąpienia tych schorzeń, wpływając na rozwój hipokampu, który jest regionem mózgu ważnym dla uczenia się i zapamiętywania.
Badania na zwierzętach wykazały, że narażenie na paracetamol podczas ciąży może prowadzić do uszkodzenia hipokampa u potomstwa.
Wpływ na naturalne mechanizmy detoksyfikacji
Wreszcie, możliwe jest również, że przyjmowanie paracetamolu podczas ciąży może zwiększać ryzyko wystąpienia tych stanów, zakłócając proces detoksykacji organizmu.
Może się tak zdarzyć, ponieważ lek zmienia aktywność niektórych enzymów niezbędnych do detoksykacji.
Ostatecznie potrzebne są dalsze badania, aby zrozumieć, w jaki sposób stosowanie paracetamolu podczas ciąży może zwiększać ryzyko autyzmu i ADHD.
Jednak biorąc pod uwagę dostępne dowody, najlepiej jest unikać przyjmowania leku w czasie ciąży, chyba że jest to konieczne.
Jeśli musisz zażywać paracetamol w czasie ciąży, pamiętaj, aby przyjmować go w najmniejszej skutecznej dawce przez jak najkrótszy czas. Co z resztą jest napisane na ulotce leku.
Należy również unikać przyjmowania innych leków zawierających paracetamol, aby zmniejszyć ekspozycję na lek.
Naukowcy ostrzegają przed skutkami zdrowotnymi ekspozycji na paracetamol
W badaniu zatytułowanym „Stosowanie paracetamolu w czasie ciąży – wezwanie do działań zapobiegawczych”, przeprowadzonym we wrześniu 2021 r., naukowcy medyczni ostrzegają ogół społeczeństwa o potencjalnym ryzyku związanym ze stosowaniem paracetamolu w czasie ciąży.
Badanie opiera się na dziesięcioleciach badań naukowych prowadzonych nad korelacją między stosowaniem paracetamolu a niekorzystnymi skutkami zdrowotnymi u dzieci.
W konkluzji autorzy zauważają, że obecnie występują „wystarczające materiały” dowodzące temu, że przyjmowanie paracetamolu podczas ciąży może zwiększyć ryzyko autyzmu i nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) u potomstwa.
Jesli u Ciebie, lub u Twojego dziecka zdiagnozowano neurologiczne zmiany, ADHD, czy autyzm, możesz mieć prawo do wniosku o odszkodowanie.
A co ze szczepieniami? Czy powodują autyzm?
I tu dochodzimy do jeszcze gorętszego tematu, o którym szerzej postaram się napisać w innym artykule, zatem zachęcam do subskrybcji tym bardziej.
Warto przytoczyć jednak sprawę, o której media głównego nurtu, politycy, jak i samo CDC milczało jak grób.
Informacja „Szczepienia Nie Powodują Autyzmu” została usunięta ze strony CDC.
ICAN (Informed Consent Action Network), organizacja prawników i dziennikarzy śledczych kierowana przez adwokata Aarona Siri, była nieugięta w swoich żądaniach prawnych i działaniach, aby zmusić CDC do usunięcia ze swojej strony internetowej ogólnego twierdzenia, że „szczepienia nie powodują autyzmu”.
Poniżej stara i nowa wersja.
Jak można zauważyć na głównej stronie CDC widnieje już nowa, zmieniona wersja starej nieprawdziwej tezy.
Walka o prawdę z CDC
Oto najważniejsze informacje po ponad trzech latach zdeterminowanej wytrwałości i walki na drodze sądowej.
ICAN vs Salvo (12 Października 2017 do 31 Grudnia 2018)
Sprawa rozpoczęła się listem wysłanym do Sekretarza Departamentu Zdrowia i Opieki Społecznej Stanów Zjednoczonych (HHS) 12 października 2017 r.
List ten wyjaśniał, dlaczego CDC nie może w sposób naukowy twierdzić na swojej stronie internetowej, że „szczepionki nie powodują autyzmu”.
ICAN zakończył sprawę następującym żądaniem: „Proszę potwierdzić, że HHS niezwłocznie usunie twierdzenie, że „szczepionki nie powodują autyzmu” ze strony internetowej CDC, lub alternatywnie, proszę wskazać konkretne badania, na których HHS opiera swoje ogólne twierdzenie, że żadne szczepionki nie powodują autyzmu”.
„INSTITUTE OF MEDICINE DOSZEDŁ DO WNIOSKU, ŻE NIE MOŻE ZIDENTYFIKOWAĆ ANI JEDNEGO BADANIA POTWIERDZAJĄCEGO, ŻE DTAP NIE POWODUJE AUTYZMU. ZAMIAST TEGO JEDYNE ISTOTNE BADANIE, JAKIE IOM MOGŁA ZIDENTYFIKOWAĆ, WYKAZAŁO ZWIĄZEK MIĘDZY DTAP A AUTYZMEM.”
By trzymać HHS i CDC (agencję działającą w ramach HHS) w szachu, zaledwie kilka dni po wysłaniu tego listu ICAN wysłał również wniosek FOIA w dniu 1 listopada 2017 r., żądając: Wszystkich raportów, badań naukowych i wszelkich innych dokumentów, na których CDC oparło się w celu poparcia twierdzenia „szczepionki nie powodują autyzmu”, znajdujących się na ich stronie internetowej pod tym adresem.
CDC szybko zadzwoniło do adwokata ICAN, Aarona Siri, w sprawie tej prośby.
Po pewnych negocjacjach CDC formalnie odpowiedziało 7 listopada 2017 r., stwierdzając, że „Przeszukanie naszych rejestrów nie ujawniło żadnych dokumentów poza zapisami na konkretnej stronie internetowej” na poparcie twierdzenia, że szczepionki nie powodują autyzmu.
W ten sposób CDC ujawniło prawdę, od której HHS nie mógł uciec w swojej odpowiedzi na pismo ICAN.
W dniu 18 stycznia 2018 r. HHS odpowiedział na pismo ICAN z 12 października. W liście tym HHS przedstawił listę badań, które, jak twierdzi, potwierdzają wniosek na swojej stronie internetowej, że „szczepionki nie powodują autyzmu”.
Wszystkie cytowane badania dotyczyły pojedynczej szczepionki MMR lub pojedynczego składnika szczepionki – tiomersalu.
Żadne z tych badań nie potwierdza twierdzenia, że szczepionki podawane w ciągu pierwszych sześciu miesięcy życia nie powodują autyzmu.
Biorąc pod uwagę, że HHS nie poparł swojego twierdzenia, że „szczepionki nie powodują autyzmu”, ICAN odpowiedział pismem z dnia 31 grudnia 2018 r., w którym zapewnił, że „HHS nie może naukowo twierdzić, że „szczepionki nie powodują autyzmu” i „musi w związku z tym usunąć to z witryny internetowej CDC, dopóki nie będzie w stanie przedstawić badań na poparcie tego twierdzenia”.
ICAN Manewr Pincer (1 Stycznia 2019 do 18 Czerwca 2019)
Aby utrzymać presję zmuszającą CDC do uczciwości wobec opinii publicznej, w ciągu pierwszych sześciu miesięcy 2019 roku ICAN złożył liczne prośby o komunikację między kluczowym personelem CDC w związku z autyzmem.
Niektóre z tych próśb dotyczyły e-maili sprzed dziesięcioleci. Kluczowi gracze w CDC w odniesieniu do szczepionek i autyzmu wiedzieli teraz, że ICAN patrzy im na ręce i że otrzyma ich wewnętrzne e-maile związane z tematem autyzmu.
ICAN Drops the Gauntlet (19 Czerwca 2019 do 30 Grundnia 2019)
Teraz, gdy ICAN zebrał dowody w postaci przyznania się, aby trzymać CDC w niepewności, zażądał 19 czerwca 2019 roku, aby CDC sporządziło kopie badań, na których opiera się, twierdząc, że wszystkie szczepionki podawane w ciągu pierwszych sześciu miesięcy życia „nie powodują autyzmu”.
Te szczepionki obejmują DTaP, HepB, Hib, PCV13 i IPV. ICAN zażądał również od CDC opracowania badań potwierdzających, że skumulowana ekspozycja na te szczepionki w ciągu pierwszych sześciu miesięcy życia „nie powoduje autyzmu”.
ICAN, oczywiście, otrzymał już zeznania CDC w tych kwestiach z poprzedniego wniosku FOIA w listopadzie 2017 r., podczas wymiany listów HHS i wewnętrznych e-maili CDC.
CDC nie miało jak ukryć prawdy.
Zgodnie z oczekiwaniami, odpowiedział na prośbę ICAN, przedstawiając tę samą listę badań z udziałem MMR lub tiomersalu.
Żadne badanie nie potwierdziło, że DTaP, HepB, Hib, PCV13 i IPV nie powodują autyzmu.
ICAN idzie na wojnę z CDC na stopie sądowej (31 Grudnia 2019 do 5 Marca 2020)
ICAN następnie wywarł bezpośredni nacisk na CDC.
Zamiast odejść po tym, jak CDC skutecznie przyznało, że nie ma badań, o które zabiegał ICAN, ICAN pozwał CDC do sądu federalnego.
Pozew koncentrował się na twierdzeniu CDC, że „szczepionki nie powodują autyzmu” na podstawie tego, że CDC nie wyszczególniło dokładnych badań, które, jak twierdzi, potwierdzają to twierdzenie.
W pozwie cytowano również zeznania doktora Stanleya Plotkina, ojca chrzestnego wakcynologii, który pod przysięgą przyznał, że „nie przeszkadza mu powiedzieć rodzicowi, że DTaP / Tdap nie powoduje autyzmu, mimo że nauka nie jest jeszcze dostępna, to twierdzenie ”.
W internecie można znaleźć prawie 9-cio godzinne zeznanie pod przysięgąjednego z najbardziej uwikłanych w konflikt interesów baronów szczepionkowych, doktora Stanleya Plotkina.
Nagrania dostępne również z polskimi napisami na kanale Szczepienia – PubMedInfo:
Po wielu kłótniach między adwokatem ICAN Aaronem Siri a Departamentem Sprawiedliwości, który reprezentował CDC, CDC ostatecznie skapitulowała i podpisała postanowienie, które zostało wprowadzone jako postanowienie sądu w dniu 2 marca 2020 r., w którym CDC zidentyfikowało 20 badań jako rzekomy niezaprzeczalny dowód kończący jeden z największych sporów ludzkości, na którym opiera się twierdzenie, że DTaP, HepB, Hib, PCV13 i IPV nie powodują autyzmu. Oto podsumowanie szczepionek, które obejmują te badania:
1 dotyczy MMR (nie dotyczy szczepionki, o którą pytało ICAN);
13 odnoszących się do tiomersalu (nie jest składnikiem żadnej szczepionki, o którą pytało ICAN);
4 odnoszące się zarówno do MMR, jak i tiomersalu;
1 dotyczy ekspozycji na antygen (nie szczepionkę); i
1 dotyczący MMR, tiomersalu i DTaP
Co niewiarygodne, jedynym badaniem dotyczącym DTaP na liście CDC był niedawny przegląd przeprowadzony przez Institute of Medicine (IOM), opłacony przez CDC, który przeprowadził kompleksową recenzję, poszukując badań dotyczących tego, czy DTaP powoduje lub nie powoduje autyzmu.
IOM doszedł do wniosku, że nie może zidentyfikować ani jednego badania potwierdzającego, że DTaP nie powoduje autyzmu.
Zamiast tego jedyne istotne badanie, jakie IOM mogła zidentyfikować, wykazało związek między DTaP a autyzmem.
Innymi słowy, jedyne badanie wymienione przez CDC, które faktycznie analizowało którąkolwiek ze szczepionek podawanych dzieciom w ciągu pierwszych sześciu miesięcy życia wykazało, że nie ma badań potwierdzających, że DTaP nie powoduje autyzmu. Jednak CDC wybrało to badanie jako jedno z nielicznych, które potwierdzają jego twierdzenie, że „szczepionki nie powodują autyzmu”!
To jest naprawdę niewiarygodne, ponieważ jeśli chodzi o autyzm, podejrzewa się, że winowajcą są szczepionki, które CDC twierdzi, że wyczerpująco zbadało, ale mimo to CDC nie mogło przedstawić ani jednego badania potwierdzającego wniosek, że szczepionki podane podczas pierwszych sześciu miesięcy życia nie powodują autyzmu.
CDC regularnie narzeka, że osoby zgłaszające obawy dotyczące bezpieczeństwa szczepionek nie mają dużo wspólnego z nauką i są źle poinformowane. Dlatego jest naprawdę zdumiewające, że kiedy poprosiliśmy CDC o przeprowadzenie badań na poparcie twierdzenia, że „szczepionki nie powodują autyzmu”, postanowienie i zarządzenie z 2 marca 2020r. jasno dały do zrozumienia, że było to własne twierdzenie CDC, że „szczepionki nie powodują autyzmu ”, co samo było nienaukowe.
ICAN’s Coup de Grâce (6 Marca 2020 do 26 Sierpnia 2020)
Żądania ICAN z końca 2019 r. w sprawie których CDC wniosła sprzeciw do sądu na początku 2020 r. dotyczyły badań, na których CDC „polegało” najbardziej, twierdząc, że szczepionki nie powodują autyzmu. ICAN miał teraz orzeczenie sądowe, w którym wyszczególniono dwadzieścia badań na poparcie twierdzenia CDC – jednak żadne z nich nie potwierdziło, że szczepionki podane w ciągu pierwszych sześciu miesięcy życia nie powodują autyzmu.
6 marca 2020 r. (po zakończeniu federalnego pozwu), ICAN złożył następujące żądanie do CDC o: „wszystkie badania potwierdzające tezę, że DTaP nie powoduje autyzmu”, a kilka dni później zwrócił się o „badania utworzone lub zachowane przez CDC na poparcie twierdzenia, że DTaP nie powoduje autyzmu”. Różnica między tym a wcześniejszymi żądaniami ICAN jest subtelna, ale potężna. Zamiast prosić o badania, na których CDC „polegało” w celu potwierdzenia, że DTaP nie powoduje autyzmu (jak to miało miejsce wcześniej), ICAN szukał teraz badań, które w rzeczywistości potwierdzają, że DTaP nie powoduje autyzmu.
W odpowiedzi na tę prośbę CDC nie mogło użyć swoich badań MMR ani badań z tiomersalem – mieli związane ręce.
Zrozumieli, że nie ma jak obronić swojego nieuzasadnionego twierdzenia, że „szczepionki nie powodują autyzmu”.
Wiedzieli również, że ICAN ponownie wniesie sprawę do sądu i tym razem wynik może być jeszcze dla nich trudniejszy.
Kapitulacja CDC
W ślad za powyższym i dziesiątkami powiązanych żądań dotyczących autyzmu, które ICAN kontynuował w środku nocy i bez żadnych fanfar ani ogłoszeń, 27 sierpnia 2020 r. CDC usunęła twierdzenie, że „Vaccines Do Not Cause Autism” ze swojej strony internetowej! CDC w końcu skapitulowało przed prawdą!
Porównaj stronę internetową CDC poświęconą szczepionkom przeciwko autyzmowi z 26 sierpnia 2020 r. ze stroną z 27 sierpnia 2020 r.
„Możesz się zastanawiać, dlaczego czekaliśmy aż do tej pory, aby ogłosić tę niesamowitą wiadomość.
Cóż, ICAN i jego zespół prawny byli tak zajęci walką na dziesiątkach frontów związanych ze szczepieniami (obowiązkowe szczepionki MMR, wymaganiami dotyczącymi szczepień przeciw grypie, niewłaściwym badaniom szczepionek COVID itp.), że nie zdali sobie sprawy z tego, że roszczenie CDC o autyzm i szczepionki zostało po ciuchu usunięte” - czytamy na stronie ICAN.
Najnowsze dane CDC pokazują, że 1 na 36 dzieci urodzonych w tym roku w Stanach Zjednoczonych zachoruje na autyzm.
To prawdziwa pandemia.
Gdyby CDC wydało te same środki na badanie szczepionek i autyzmu, co na kampanię medialną przeciwko rodzicom, którzy twierdzą, że szczepionki spowodowały autyzm ich dziecka, świat byłby piękniejszy.
A co, gdyby przeznaczono na tę kampanię tyle samo środków i uwagi, co na tak zwaną pandemię COVID-19?
Trzeba przyznać, że rodzice z dziećmi autystycznymi nigdy się nie wycofali.
W obliczu nieustannego bicia piany przez władze zajmujące się zdrowiem publicznym, badania wykazały, że od 40% do 70% rodziców dzieci z autyzmem nadal obwinia szczepionki za autyzm ich dziecka, zwykle wskazując na szczepionki podawane w ciągu pierwszych sześciu miesięcy życia.
Ci rodzice wiedzą, czego doświadczyli, co podpowiada im ich instynkt rodzicielski, i nic nie może zmienić tej prawdy.
Wraz z usunięciem twierdzenia, że „szczepionki nie powodują autyzmu”, ICAN ma szczerą nadzieję, że nasze organy ds. zdrowia publicznego zmieniły lub wkrótce zmienią nastawienie w tej kwestii.
Że sfinansują niezależnych naukowców, którzy przeprowadzą niezwykle potrzebne badania autyzmu i skumulowanego wpływu szczepionek podanych w ciągu pierwszych sześciu miesięcy życia.
Epilog
Witryna CDC nie może już napisać, że „szczepienia nie powodują autyzmu, ale manadal twierdzi, że „składniki szczepionek nie powodują autyzmu”, więc walka ICAN trwa!
Naszym następnym krokiem będzie zmuszenie CDC do przyznania się, czy wysuwają również takie twierdzenia w odniesieniu do aluminiowych adiuwantów stosowanych w szczepionkach.
A jeśli tak, przedstawienie badań na poparcie tego twierdzenia. (Zobacz białą księgę ICAN na temat aluminiowych adiuwantów i autyzmu tutaj).
Paracetamol, autyzm, ADHD i pozwy
Prawnicy w całych Stanach Zjednoczonych badają rozległe roszczenia przeciwko producentowi i dystrybutorom leków i przygotowują się do potencjalnych działań prawnych.
10 czerwca 2022 r. złożono wniosek o scentralizowanie wszystkich pozwów w jeden. Obecnie toczy się ponad 19 spraw sądowych dotyczących autyzmu i ADHD związanych z Paracetamolem.
Każda osoba, która zastosowała środek przeciwbólowy w czasie ciąży i urodziła dziecko autystyczne, może wnieść roszczenie przeciwko producentowi lub dystrybutorowi.
Nadal można składać pozwy. Polecam kliknąć tu.
Jeśli podobał ci się artykuł? Podziel się nim z innymi:
Zachęcam również do subskrybcji:
A poniżej pozostałe moje artykuły, obok których nie sposób przejść obojętnie. Zachęcam do czytania i udostępniania.